Bir əfsanəyə görə, qalstuk Roma İmperiyasının ordusu tərəfindən soyuqdan və tozdan qorunmaq kimi praktiki məqsədlər üçün istifadə edilmişdir.Ordu döyüşmək üçün cəbhəyə gedəndə arvadın ərinə, dostu dostuna isə ipək yaylığa bənzər yaylıq asırdılar ki, bu da döyüşdə qanamağı bağlamaq və dayandırmaq üçün istifadə olunurdu.Sonralar əsgərləri və şirkətləri fərqləndirmək üçün müxtəlif rəngli şərflərdən istifadə edilərək peşəkar geyim zərurətinə çevrilib.

Qalstuk bəzək nəzəriyyəsi, qalstukların mənşəyinin insanın gözəllik duyğusunun ifadəsidir.17-ci əsrin ortalarında Fransa ordusunun Xorvat süvari birliyi zəfərlə Parisə qayıtdı.Onlar güclü formalar geyinmiş, yaxalarına şərf bağlamış, müxtəlif rəngli, onları çox yaraşıqlı və minmək üçün ləyaqətli edirdi.Parisin bəzi dəbli adamları o qədər maraqlanırdılar ki, onlar kostyumun ardınca gedib yaxalarına şərflər bağladılar.Ertəsi gün bir nazir məhkəməyə boynuna ağ yaylıq bağlamış, qarşısında gözəl qalstuk taxmış bir nazir gəldi.Kral XIV Lüdovik o qədər təsirləndi ki, papyonu zadəganlığın simvolu elan etdi və bütün yuxarı təbəqələrə eyni şəkildə geyinməyi əmr etdi.

Xülasə, qalstukun mənşəyi ilə bağlı çoxlu nəzəriyyələr var ki, onların hər biri öz nöqteyi-nəzərindən ağlabatandır və bir-birini inandırmaq çətindir.Ancaq bir şey aydındır: qalstuk Avropada yaranıb.Qalstuk müəyyən dərəcədə bəşər cəmiyyətinin maddi-mədəni inkişafının məhsuludur, inkişafına taxan və müşahidəçinin təsiri altında olan (imkanın) məhsuludur.Marks deyirdi: “Cəmiyyətin tərəqqisi gözəlliyə can atmaqdır”.Real həyatda insan özünü gözəlləşdirmək və daha cazibədar etmək üçün təbii və ya süni əşyalarla bəzəmək istəyinə malikdir və qalstukun mənşəyi bu məqamı tam şəkildə göstərir.